Warcraft II pol-1 Forum

Jedzenie jest równie wspaniałe jak podczas waszej poprzedniej wizyty.

[Pejokles]
Jako że pierwszy podszedłeś do stołu, pierwszy zauważasz leżącą na nim kartkę z wiadomością. Czytasz ją:
Musicie mi wybaczyć te dość nieprzyjemne okoliczności na jakie was wystawiłem jeszcze przed chwilą - ta kartka jednak prowadzi do wyjaśnień, gdyż tak jak wcześniejsze zawiera w sobie wplecione zaklęcie. Tym razem jest to czar, który pozwoli mi bezpośrednio z wami porozmawiać przez iluzoryczny obraz, a wywołuje się go poprzez spojrzenie na ten oto symbol: #

Co by dużo nie mówić, list na tyle cię zaskoczył że spojrzałeś na ów symbol w ramach czytania normalnie płynącego tekstu.

[Wszyscy]
Zauważacie że Pejokles znalazł i czyta jakąś wiadomość. Nagle owa wiadomość wyrywa mu się z rąk, unosi trochę do góry i składa w coś jakby piramidę, która następnie ląduje na stole. Z piramidy zaczyna wypływać świetlisty strumień, który sunie po podłodze, aby w pewnym momencie utworzyć coś na kształt prostokątnej kałuży, aby zaraz zacząć formować, od dołu do góry, jakąś świetlistą postać. Kiedy postać zostaje ukończona, świetlistość znika, zastąpiona przeźroczystością. Postać, która teraz ma kształt długobrodego starca w niebieskiej szacie i z laską w ręku, przemawia:


- No, nareszcie możemy ze sobą porozmawiać! Moje gratulacje za skuteczne przejście pierwszego testu. Zgaduję że będziecie mieli teraz dla mnie parę pytań, zanim poprowadzimy sprawę dalej?

[Ash'Kar]
Postać którą tu widzisz zdecydowanie nie wygląda ani trochę jak Cyrat którego pamiętasz. On z tego co pamiętasz był niższy, nie miał brody, i zdecydowanie nie nosił się w takim dziwacznym ubraniu.

Odskakuje gwałtownie od stołu i ze zdziwieniem patrzę na postać, po czym pytam się
Co to wszystko miało znaczyć ?

_________________
Karta postaci

Postać odpowiada:


- Gdzie jest Cyrat pytasz? Cyrat, znaczy ja, jestem gdzie indziej - w pewnym sensie bardzo blisko, choć w innym bardzo daleko. To co tu widzicie to iluzja, za pomocą której jednak mogę z wami teraz porozmawiać.

- Sądzę, że należy wam się trochę wyjaśnień co do tego co się właśnie stało. Otóż był to test, który udało wam się zresztą pomyślnie ukończyć - byliście gotowi bez zastanowienia poświęcić życie w celu ratowania nie znanego wam podróżnika, a zważywszy na rannych kompanów nie wycofawszy się nawet gdy sprawa zaczęła wyglądać beznadziejnie. Oczywiście, zwycięstwo w tamtej walce było w waszych możliwościach i rzecz wcale nie musiała się tak skończyć, ale interesującą mnie cechę u was sprawdziłem. Możecie spodziewać się jeszcze kilku testów na dalszej waszej drodze, ale uwierzcie mi, są one konieczne, gdyż sprawa do rozwiązania której was ściągnąłem jest niezwykle ważną. Na tyle ważną, że wiele więcej nie mogę wam o niej samej powiedzieć, dopóki nie będę miał pewności, że jesteście słusznym wyborem na bohaterów.

- Jestem pewny że macie więcej pytań. Słucham was.

_________________
Karta postaci

Spoglądam na postac.

Bwah.. Możesz mi wyjaśnic, po co mnie tu sprowadziłeś? Gdzie jest Xalim, Corvinus i Grishma? Co się dzieję z moim statkiem? Przecież moi kompani będą napewno zdziwieni tego, że nagle zniknąłem. Skąd w ogóle ta iluzja, o co tu chodzi?

Podchodzę bliżej postaci, i staram się ją dotknac.

_________________
Karta postaci

- A ja powtórzę swoją odpowiedź - w pewnym sensie jestem bardzo daleko, w innym bardzo blisko. A jest to miejsce naszego, mam nadzieję, spotkania. A tak poza tym, to mnie nie słuchasz - powiedziałem ci przecież że to co widzisz to tylko iluzja. Jak ktoś, kto ceni tak wysoko poznanie, może bezpodstawnie trwać w założeniu, że iluzja stworzona przez mówcę musi odwzorowywać jego postać? Na twoje szczęście mój wybór formy przekaźnika nie był częścią żadnego testu, a jedynie podpowiedź co do natury waszej następnej próby, bo inaczej poważnie zagroziłbyś szansom na naszą dalszą owocną współpracę co do odtworzenia twojego wspaniałego, wykutego w innej rzeczywistości miecza, mój drogi "asystencie".

[Rothaarig]
Postać nie reagując na twoje próby dotknięcia jej zwraca się do ciebie.


- Co zaś się tyczy twoich kompanów, oni nawet nie zauważyli że zniknąłeś - bo i z ich perspektywy ciągle podróżujesz z nimi. Gdybym powiedział więcej, zdradziłbym zbyt wiele co do natury tego miejsca, ale muszę powiedzieć, że jestem bardzo zadowolony z mistrzostwa tej iluzji. O co zaś tutaj tak naprawdę chodzi, powiedzieć wam będę mógł dopiero, gdy będę miał pewność że jesteście właściwymi ludźmi.

Dotknąłeś postaci, a właściwie to przełożyłeś palec przez jej obraz - ma ona formę przypominającą uporządkowany, kolorowy dym.


- Jeśli zaspokoiłeś już swoją ciekawość co do natury mojej tutejszej projekcji, za bardzo miłe uznałbym gdybyś zabrał ten palec i pozwolił mi odpowiedzieć na następne pytania.

- Gdzie jesteście? Nie mogę zdradzić natury tego miejsca nie narażając na szwank dalszych prób - odkrycie i wykorzystanie jej jest jednym ze sposobów dotarcia do mnie. Aby jednak nie pozostawiać tego pytania kompletnie bez odpowiedzi, to pomyśl - czyż cały świat nie jest iluzją, którą tworzą dla nas nasze zmysły?

- Co do zaś sposobu sprawdzania was, to próbkę już mieliście.

_________________
Karta postaci

Jestem cierpliw, nic mnie nie rusza. Lecz na mojej twarzy widac kompletna dezorientacje. Zmieszany pytam- Wytłumacz nam to!

_________________
Karta postaci

Zabieram palec od projekcji postaci.

Znałem mnóstwo magów, z zakonu Ognia, Powietrza czy Ziemi, ale Twoje sztuczki są bardziej ciekawsze. Czyżbyś należał do ktoregoś z kręgów żywiołów, z Dethriońskiego Zakonu? Z pewnością znasz różne magiczne sztuczki, czyż nie?

Gdy wyczuwam jakąś magię, chcę wiedziec, jaką magią się posługuje.

W takim razie, co mamy zrobic dalej, 'szefie'?

_________________
Karta postaci

- <zwracając się do Aldora> Jak już powiedziałem, zostaliście sprowadzeni, bo widzę w was materiał na bohaterów. Jeśli to w jakiś sposób uwłacza twojemu honorowi lub moralności, to będzie wam dana możliwość wycofania się. Będą również dostępne dla was bardziej materialne nagrody za pomoc mi. W kwestii zaś czasu, to mogę cię zapewnić, że mamy go tutaj bardzo dużo...

- <do Verondusa> Cóż takiego mam ci tłumaczyć? Moją wskazówkę? A cóż to wtedy za wskazówka, jeśli ten kto ją daje tłumaczy ją odbiorcom?

- <do Rothaariga> Och, magia której ja używam jest nieco innej natury. Sądzę, że nie wywołam szkody opowiadając wam o niej. Zakony i koła zorganizowanej magii pozwalają adeptom sztuki na manipulację rzeczywistością przy użyciu pewnych, odpowiednich do swojej grupy technik. Znacząco ułatwia to jej poznanie (choć bynajmniej nie na tyle żeby była ogólnie dostępna, oj nie - nawet taki mag jest rzadkością), ale i krępuje jej użytkownika. Moja magia działa to bezpośrednia manipulacja rzeczywistością, ze zmianami układanymi według mojej woli. Sądzę że najprościej będzie to wyjaśnić w ten sposób: typowy mag do opisu zmian w rzeczywistości używa gotowych, ułożonych wcześniej zdań, najlepsi używają gotowych słów, a tych niewielu na moim poziomie dowolnie używają pióra, tworząc nawet litery tak jak im się podoba. Zapewne słysząc ten opis zapytasz się, "dlaczego ktoś tak potężny potrzebuje naszej pomocy?" - a będzie to oznaczało że mnie nie słuchasz. Nie mówię że jesteśmy wszechpotężni, choć mocy przyznam mamy niemało. Mówię tylko, że jesteśmy w naszej magii o wiele bardziej elastyczni, działając czystą wolą, nie rytuałem.

- Co do waszego następnego zadania, to poznacie je za portalem, który się otworzy jak tylko zakończę tę rozmowę z wami.

Kiedy postać mówi, próbujesz wyczuć od niej magię, ale odczucie masz niewiele mocniejsze niż daje ci reszta pomieszczenia.

[Do Pejoklesa]
Zaprawdę, wszystko omówimy z naszym szefem, gdy dowiemy się, co mamy zrobic

[Do Cyrata]
Mój ojciec był magiem.. Dosc bardzo dawno temu. Większosc nazywała go Najwyższym Strażnikiem, inny zwali Dixuelem. Walczyliśmy ramię, w ramię z poteżną demonicą, Ask'Dar, gdzie naprawdę pokazywał swą prawdziwą moc. Możliwe że znałeś mojego ojca.

Lekko oddalam się.

W Dethrionie nadeszły wielkie zmiany, a ktoś próbuje przejac Dethrion, nie wiedząc czemu, i po co. W samym Airopolis przeżyłem straszne chwile, bo nieumarli powodowali niesamowite szkody. Magowie i Paladyni podzielili państwo między sobą, i wciąż nie wiem co z sytuacją. Planowaliśmy z moimi kompanami dopłynac do kontynentu, gdzie moglibyśmy odciążyc się od tej wojny, noi uzyskac pomoc dla Dethrionu. Jednak powiedz mi, kim ja jestem, że postanowiłeś mnie wybrac, jako jednego ze swych wojaków?

_________________
Karta postaci

Zniecierpliwiony przedłużającą się rozmową, siedzę i słucham tego, co mają do powiedzenia inni.

_________________
Karta postaci

- Waszym pierwszym zadaniem będzie dotarcie do mnie - a możecie to zrobić na kilka sposobów. Jednym z nich jest podążanie przygotowaną dla was ścieżką, innym po prostu obejście przeszkód krokiem w jej bok. Kiedy jednak się do mnie dostaniecie, będzie to dla mnie oznaczało że faktycznie jesteście odpowiednimi kandydatami. Wtedy też będziemy mogli pomówić o waszej pierwszej zapłacie, którą może być moc, wiedza, pieniądze, magiczny przedmiot - co tylko sobie zażyczycie, w granicach rozsądku oczywiście, a także o waszym pierwszym zadaniu, szczególnie interesującym dla Ash'Kar'a - spytajcie go o odłamek miecza, który nosi ze sobą. Jak też się spotkamy, zostanie wam więcej wyjawione w kwestiach jak "dlaczego my?" i "kim ty właściwie jesteś magu, i jakim prawem nas na tyle czasu uwięziłeś?". W kwestii "czy znałeś mego ojca?" również.

- Czy ma któryś z was jeszcze jakieś pytania, czy chcielibyście już wyruszyć w drogę?

Myślę, że możemy już ruszać, chyba wiemy już wszystko... Pytającym wzrokiem patrzę na towarzyszy Sprawy między sobą, możemy załatwić w drodze.

_________________
Karta postaci

_________________
Karta postaci

Jesteś interesującą osobą, i sądzę że gdy się spotkamy, będziemy mogli porozmawiac.

Po chwili ciszy

Jestem gotów.

_________________
Karta postaci

- A więc dobrze. Polecam wam się jednak najpierw najeść, portal nie zniknie. A więc, mam nadzieję, do zobaczenia!

Nagle postać z półprzeźroczystej kolorowej staje się całkowicie srebrną, poczym rozpływa się jak rzeźba z lodu pod dużą temperaturą, ale znacznie szybciej. W chwilę potem zostaje tylko kałuża srebrnej, nieprzeźroczystej "cieczy", która powoli wpływa cała na ścianę, tworząc na niej coś jakby wielki, nieco falujący prostokąt.

Jem, ale nie objadam się, aby nie byc ociężałym. Gdy już nasycę głód wchodzę w portal.

_________________
Karta postaci

Odchodze od stołu jako że swoje już zjadłem i kłade się na łóżku

[Pejokles]
Już masz się położyć na łóżku, kiedy nagle orientujesz się że łóżek w komnacie wcześniej nie widziałeś - i faktycznie, rozejrzenie się potwierdza wcześniejszą obserwację.

Po wyżerce kieruję sie w strone portalu.

_________________
Karta postaci

Jem jednego z mięsistych kurczaków na stole. Drugiego z kolei zabieram ze sobą do plecaka, i wyruszam w portal.

_________________
Karta postaci

Wchodzę do portalu

Wchodzę w portal.